آرزوی وصال

.... وعشق هدیه ایست جاودانی.

و من چه عاجزانه افق های طلایی نگاهت را با هزار تمنا جستجو می کنم

و قصه تنهایی را در آسمان آبی نگاهت در میان می گذارم 

در دل شب های تاریک وجودم به جستجوی روشنایی شمع وجودت می گردم

به آفتاب گردانی می مانم که هر صبح به امید آفتاب وجود تو سر از خواب برمی دارد

و خوب می دانم بی تو گلبرگهای نازک وجودم را باد سرد خزان در هم فرو می ریزد، و جوانه های ناشکفته امیدم به دور از تو می خشکند.

دخترم وجودت بارانی از عشق است بر باغ رویاهایم، و دلم چه بی قرار برای تولدت  می تپد

در سکوت پر از فریاد خود می گویم؛ دخترم به وسعت تمام معصومیتت دوستت دارم